Polska powinna przenieść jak najwięcej usług administracji publicznej do sieci. Dobrym przykładem są kraje skandynawskie, które 99% spraw istotnych dla obywateli realizują on-line. Cyfryzacja nie powinna być celem samym w sobie. 

Według Nowej Demokracji TAK procesy zmierzające do ucyfrowienia administracji powinny być konstruowane przede wszystkim z myślą o usprawnianiu funkcjonowania społeczeństwa. Nie mogą być projektem rozpisanym jedynie po to, by zapewniać miejsca pracy w kolejnych ministerstwach. Będziemy stawiać na centralny system cyfryzacji administracji, a nie na mnożenie setek aplikacji i programów.

Nasze główne postulaty w sferze administracji:

• aktualizacja Programu Zintegrowanej Informatyzacji Państwa (PZIP) z naciskiem na administrację samorządową,

• wsparcie samorządów – tak, aby ich urzędy były „w sieci” – udostępniały wszystkie swoje usługi w postaci cyfrowej (e-usługi),

• dostęp do cyfrowych usług publicznych (e-usług) dla każdego obywatela,

• wspólna platforma elektronicznych usług administracji publicznej (poziom lokalny, regionalny, krajowy),

• wymóg integracji e-usług – tak, aby klient za jednym razem mógł skorzystać z ciągu e-usług, np. złożył elektronicznie deklarację podatkową, zobaczył jaką ma decyzję wymiarową i od razu mógł ją opłacić on-line,

• podnoszenie poziomu dojrzałości e-usług (poprzez elektroniczną weryfikację tożsamości do pełnego cyfrowego procesu załatwienia sprawy, 5 poziom),

• łatwa dostępność informacji sektora publicznego – wystawianie informacji w postaci cyfrowej usługi publicznej np. stan zaangażowania budżetu na dany moment, rejestry zamówień publicznych, zawartych umów, raporty, sprawozdania,

• obniżanie kosztów funkcjonowania administracji publicznej – podnoszenie poziomu cyfryzacji,

• zachęcanie obywateli do korzystania z e-usług poprzez zwolnienie z opłat administracyjnych i/lub skarbowych, podobnie jak banki nie pobierają opłat za operacje wykonywane przez Internet,

• podnoszenie poziomu bezpieczeństwa e-administracji – większe nakłady finansowe na bezpieczeństwo wystawianych cyfrowych usług publicznych, dostosowanie systemów elektronicznych na wypadek  sytuacji epidemicznych, klęsk żywiołowych, działań wojennych itp.